Pierwsze kroki dziecka to wyczekiwana chwila dla wszystkich rodziców. Każde dziecko jest inne i moment kiedy maleństwo przejdzie pierwsze metry jest kwestią indywidualną. Naukę chodzenia należy podzielić na kilka etapów. Najpierw pełzanie, następnie raczkowanie i w końcu chodzenie. Każde dziecko jest inne, niektóre w wieku 8 miesięcy już są w stanie stać, a inne taką gotowość wykazują dużo później. Niemowlaki w tym okresie intensywnie wspinają się i szukają czegoś przy czym mogą ćwiczyć równowagę. Idealne do tego są ramy i szczebelki łóżeczka. Dlatego przy zakupie materaca zwróć uwagę czy posiada on nieco sztywniejszą ramę zabezpieczającą, która wspomoże proces nauki chodzenia.

Pełzanie, Raczkowanie, Chodzenie

Wiele dzieci pomija etap raczkowania i z pełzania przechodzi od razu do chodzenia. Jest to normalne zjawisko. Jednak warto zachęcać maleństwo do raczkowania z dwóch powodów:

• dobrze wpływa na kręgosłup – dzieci raczkujące, w starszym wieku rzadko mają wady postawy oraz skrzywienie kręgosłupa. Raczkowanie wzmacnia mięśnie;
• pozytywny wpływ na pracę mózgu – raczkowanie pobudza konkretne struktury mózgu, wymuszając intensywna pracę lewej i prawej półkuli. 

Etap samodzielnego chodzenia następuje z reguły pomiędzy 11 a 15 miesiącem życia. Początkowo maluszek stara się przytrzymywać wszystkiego co ma w zasięgu rączki. Z każdym tygodniem czuje się coraz pewniej stawiając kolejne kroki. Rodzice niepokojący się, że ich potomek jeszcze nie chodzi samodzielnie, powinni uzbroić się w cierpliwość. Jeżeli tylko sprawnie się przemieszcza na czworaka, to należy być spokojnym. Z reguły dzieci, które później zaczynają chodzić, bardzo szybko nadrabiają zaległości w stosunku do maluchów już chodzących.

Postaw na rozwój motoryczny dziecka !!!

Wielu rodziców z niecierpliwością wyczekuje momentu kiedy ich potomek samodzielnie podejdzie do nich z uśmiechem na buzi. Jednak na początku należy się skupić na wspomaganiu ogólnego rozwoju motorycznego dziecka. Bardzo ważne jest, aby dziecko nie spędzało większości dnia w łóżeczku lub kojcu. Umożliwienie pełzania, następnie zachęcanie do raczkowania to droga do sukcesu. Warto rozkładać wokół dziecka jego zabawki,aby zachęcać go do przemieszczania się w ich kierunku. Takie zachęty mobilizują go do ruchu, dziecko ćwiczy wówczas mięśnie, które w wkrótce będą mu potrzebne w nauce chodzenia. Im więcej dziecko pełza i raczkuje, tym łatwiej i szybciej zacznie chodzić samodzielnie. Warto mobilizować dziecko do ruchu. Należy zachęcać go do wstawania, pozwalać chwycić się za ręce, umożliwiać dreptanie od jednej osoby do drugiej, jednocześnie je asekurując.

Pierwsze kroki - na boso czy w obuwiu?

W okresie 2-3 miesięcy samodzielnego chodzenia, maleństwo może chodzić bez bucików lub kapci. Wystarczą antypoślizgowe skarpetki. Na tym etapie dziecko powinno chodzić  raczej po dywanie niż po twardej podłodze. W późniejszym okresie zaleca się, aby dziecko raczej chodziło w dobrze  dobranych bucikach, odpowiednio wyprofilowanych, usztywniających stopę. Powinny mieć cholewkę za kostkę i nieco sztywniejszy zapiętek. But przy zginaniu musi być miękki i elastyczny, aby umożliwiał dziecku swobodę ruchów. Najważniejsze to się nie zniechęcać i jeżeli dziecko płacze to proponować inne modele butów oraz podejść do zakładania butów jak do zabawy. Ciekawe kolory i fajne zapięcia , mogą zainteresować malucha.

Przygotuj się na częste upadki !!!

Na początku samodzielnego chodzenia, maluchy upadną niestety wiele razy. Jest to związane z jeszcze nie rozwiniętą równowagą i koordynacją. Często też są tak zaabsorbowane nową uzyskaną umiejętnością i skupiają się na tym co się wokół nich dzieje, że nie są w stanie skupić się na więcej niż jednej rzeczy.

W momencie opanowania chodzenia zaczyna się dla dziecka nowy etap w jego życiu, chce więcej zobaczyć, dotknąć i zrozumieć. Jest ciekawy otaczającego go świata, który odkrywa przed nim swoje tajemnice każdego dnia.